Η Πα.λε.μπα στον 21ό αιώνα...!

Έχοντας και εγώ διαγράψει μακρά πορεία στο σύλλογό μας(όχι βέβαια τέτοια ώστε να καθιερωθώ ως Μεγάλο Μπακούρι) αισθάνομαι την ανάγκη να καταθέσω τις απόψεις μου και τους προβληματισμούς μου για ό,τι αντιπροσωπεύει η εν λόγω οργάνωση.Κύριο θέμα θα είναι η Πα.Λε.Μπα ως θεσμός,νομικός και κοινωνικός,οι εγκυμονούντες κίνδυνοι για αυτήν και όλα αυτά στο κατώφλι του 21ού αιώνα!
Πρώτα από όλα θα ήθελα να γίνει μία αναδρομή στο παρελθόν προκειμένου να αναδειχθούν τα βαθύτερα αίτια και οι συνιστώσες της δημιουργίας αυτής της μπακούρικης Λέσχης.Κοιτάζοντας πίσω το παρελθόν,και δη τους τελευταίους τρεις αιώνες(18ο,19ο,20ο) παρατηρούμε δυστυχώς την ανυπαρξία παρόμοιων και ανάλογων συλλόγων,γεγονός που με θλίβει προσωπικά,ιδιαίτερα αν αναλογιστούμε τις αμέτρητες χαρές και στιγμές κάβλας που θα μπορούσαν να είχαν γευτεί εκατομμύρια μπακούρια ανά την υφήλιο υπό το φως και την καθοδήγηση μίας οργάνωσης(οπως η δικιά μας).Αντίθετα,το μόνο που έχει παρατηρηθεί είναι η αναίσχυντη και αηδιαστική ίδρυση του Φεμινιστικού κινήματος,γεγονός το οποίο οδήγησε στη δημιουργία πολλών δικαιωμάτων υπέρ των γυναικών.Η πράξη αυτή παραβίασε κατάφωρα τα αδιαπραγμάτευτα και θεμελιώδη δικαιώματα των Μπακουριών,όπως αυτά καθιερώνονται στον Χάρτη των Ηνωμένων Μπακουριών(Χ.Η.ΜΠΑ),ορισμένα εκ των οποίων είναι το δικαίωμα στη συλλογική δράση των μπακουριών,το δικ. στην ακώλυτη πεολειξία,το δικ. στην ελεύθερη πρόσβαση σε οίκους ανοχής κ.α..Η παραβίαση αυτή αποτέλεσε,κατά την άποψη μου,έναν πυλώνα από τον οποίο προήλθε η ΠΑΛΕΜΠΑ.
Ένα άλλο,διαφορετικής υφής, αίτιο σχετίζεται με την κατάσταση η οποία επικρατούσε και επικρατεί στην πόλη του ΜπακουροΑγρινίου.Οι συνθήκες εκεί ήταν τραγικές,γκόμενες μπάζα,τις μουνάρες τις έψαχνες με το κυάλι,οι καλές σε έφτυναν,οι κάβλες χτύπαγαν κόκκινο!!Όλα αυτά έκαναν κάποια αγανακτισμένα μυαλά να σκεφτούν να διοχετεύσουν όλη αυτή την ενέργεια σε έναν σύλλογο για να διοργανώνονται κάθοδοι,προσκυνήματα κ.τ.λ..Έχουμε,λοιπόν την ΠΑΛΕΜΠΑ για όλους εμάς που γουστάρουμε πουτανίτσες,αυτό το ιερό είδος γυναίκας που σαγηνεύει το μπακούρι.
Μετά από αυτήν την ταπεινή κοινωνιολογική ανάλυση,θα αναφερθώ στην αναγκαιότητα αλλαγής του καταστατικού του συλλόγου προκειμένου αυτό να καταστεί νομικά αρτιότερο και να ενσωματώσει τις αγρινιώτικες και άλλες εξελίξεις του 21ού αιώνα.Πριν από την ιερή στιγμή της ψηφοφορίας και της αλλαγής στον προεδρικό θώκο παρατηρήθηκαν σημάδια διάλυσης και σήψης του κινήματος.Ο Σέρ Κόκο βρήκε γκόμενα(πράγμα αδιανόητο για μένα),πολλά μπακς-στρατιωτάκια αποχώρησαν για τον ίδιο λόγο και έτσι λόγω του αρχηγοκεντρικού ρόλου του Προέδρου,πράγμα που δημιουργήθηκε επί εποχής Κοκο, έφτασε η ΠΑΛΕΜΠΑ στο σημείο να αγκομαχά και να χρειάζεται το ΦΙΛΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ!Αυτό ήρθε στις 28/4/2008 στην Ανδρομέδα όπου είχαμε την ανάδειξη του νέου Προέδρου και την μετονομασία του τέως σε ΣΕΡ.Η πολυπόθητη Φλόγα άναψε πάλι,τα μπακούρια συσπειρώθηκαν και ο στόλος έκανε πάλι τη διαβόητη ΚΑΘΟΔΟ!Αυτό δείχνει οτι η ΠΑΛΕΜΠΑ έχει πάντα τον τρόπο και τις μεθόδους αυτοσυντήρησης αλλά άποψή μου είναι οτι πρέπει να θεσμοθετηθεί ένα έκτακτο όργανο που θα επεμβαίνει σε τέτοιες έκτακτες περιστάσεις,για επείγουσες ανάγκες.Όταν ο Πρόεδρος κωλύεται,όταν υπάρχουν μαζικές αποχωρήσεις και γενικότερα όταν θα νιώθουμε μακρυά από τις πουτάνες,που είναι οι δεύτερες μητέρες μας, πρέπει να επεμβαίνει αυτό το έκτακτο όργανο.Θεωρώ οτι πρέπει να ονομαστεί Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Μπακουριών,αποτελούμενο απο ολιγομελή σύνθεση και με δικαίωμα βέτο(veto) εκ μέρους των μελών του.Αναμένω την τοποθέτηση του Προέδρου και του Σερ επί του θέματος καθώς και όλων των ενεργών μελών του συλλόγου.
Κύριοι,οι καιροί είναι δύσκολοι!!Όλοι βλέπουμε τι γίνεται στα στενά της Φυσαλίδας!Έχουμε κατακλυστεί από μουνάρες,από μπουτάκια και ειδικά τώρα που πλησιάζει καλοκαίρι!Σας κρούω τον κώδωνα του κινδύνου!Η ανάγκη αλλαγής του καταστατικού σε ένα πιο ευέλικτο και δυναμικό μοντέλο είναι τεράστια!Σκεφτείτε αυτήν την πρόκληση που παρουσιάζεται μπροστά σας και μην φοβάστε!
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς από ένα μπακούρι!